
Ik was al enige tijd op zoek naar een bezigheid toen één van mijn dochters me aansprak dat ze een ‘annonceke’ gezien had op facebook. De Witte Mol zocht een vrijwilliger, liefst met een hond, om te gaan wandelen met één van hun cliënten. Een hond had ik niet, maar wandelen doe ik graag, dus ik twijfelde niet en meldde me aan bij het onthaal. We konden meteen gaan kennismaken.
Was je bekend met De Witte Mol?
Ik kende Jan al ‘van ziens’, want ik woon hier vlakbij en passeerde regelmatig al eens met de fiets over het domein. Voor Jan was ik iemand nieuw, dus in het begin duurde het wel even voor onze band was opgebouwd. Wat ik het moeilijkst vond, was dat ik Jan soms echt niet kon verstaan. Gelukkig loopt dat nu veel vlotter. Hoe langer ik hem ken, hoe opener hij zich opstelt. Hij babbelt meer en maakt in het hoofdgebouw meer contact met anderen. Tijdens onze wandelingen kunnen we ook lachen om de stomste dingen en we vertellen mopjes. Jan weet waar ik woon en ik heb veel bomen (noten, kastanjes, appels, peren, …), dus als er iets te rapen valt, durven we al eens mijn huis passeren en nemen wat mee.
Zij die ‘vrijwilligen’ nog niet kennen, ik zou zeggen: zeker doen! Ze gaan nog vloeken dat ze er te laat mee begonnen zijn…
Wanneer doe je vrijwilligerswerk?
Op dit moment kom ik drie keer per week: dinsdag, vrijdag en zondag. Jan snoept al eens graag, dus is zondag er vooral bij gekomen voor de taart. Jan staat altijd meteen recht als ik in de leefgroep binnenkom. Alleen van regen houdt hij niet… Bij motregen valt er nog te onderhandelen (dan gaat hij buiten voelen of het OK is), maar bij regenweer blijft de wandeling beperkt tot het hoofdgebouw.
Wat is jouw ervaring?
Ondertussen kennen alle cliënten van de groep mij en heb ik met hen ook een goed contact. Daar doe je het voor, ik krijg er veel voor terug. Het is heel plezant en ik vertrek altijd met een lach. Ik heb er nog geen seconde spijt van dat ik op de ‘annonce’ gereageerd heb. Als ik tijd heb, mogen ze me altijd vragen! Zo is Sluis kermis ondertussen een vaste afspraak geworden en heb ik ook al eens wafels en pannenkoeken gebakken en ben ik in de vakantie mee gaan fietsen.
Zij die ‘vrijwilligen’ nog niet kennen, ik zou zeggen: zeker doen! Ze gaan nog vloeken dat ze er te laat mee begonnen zijn…